او ...

بسم الله القادر الهادی

« هاله‌های ظهور »

بر استوای جهان ایستاده‌ای

زیباتر از عشق

با چشمانی کتیبه بخش به دریا

که آفتاب را

به قلب قطبی قرن

و اعماق خواب گندم‌زار می‌برد

از قلّه‌ی ایمان

و دامنه‌ی نان

تا اینجا

این مدار ظلمانی

این وسعت خشک

چند سنگلاخ صبوری را

چون گریسته‌ای؟!

چند فصل فاصله است

تا پیوند روح جذامی انسان

با شقایق سپیده

در هاله‌ی ظهور

نازنین!

مقدمت را رنگین کمان

شالی است

بر شانه‌های زمین

عبدالعظیم ساعدی

عیدتان با ظهورش شاد باد.

دعام کنید.